Badanie adsorpcji ma dość długą historię. Uważa się, że pierwszą pracą na temat adsorpcji było badanie zachowania adsorpcyjnego węgla drzewnego autorstwa Fontany opublikowane w 1777 r. W 1814 r. N.T. Saussure przeprowadził wiele eksperymentów adsorpcji na węglu drzewnym. Jego aparat adsorpcyjny jest wystawiony w Narodowym Muzeum Historycznym w Anglii. Dzisiejsza technologia adsorpcji jest szeroko stosowana w procesach przemysłowych (np. separacja gazów i par) oraz do charakterystyki substancji drobnoziarnistych.
Przykład adsorpcji zobrazowano na poniższym rysunku. Rysunek pokazuje różnicę między chemisorpcją a fizysorpcją. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli oddziaływanie między adsorbatem a adsorbentem jest silne (np. wiązanie wodorowe lub adsorpcja kwasowo-zasadowa) i zapobiega desorpcji adsorbatu w próżni, w danej temperaturze adsorpcji lub temperaturze pokojowej, zjawisko nazywane jest adsorpcją chemiczną. Z drugiej strony, adsorpcja fizyczna to słabe oddziaływanie głównie w wyniku sił van der Waalsa. Adsorbat można łatwo desorbować w próżni. Ostatnio, zamiast używać terminów „adsorpcja fizyczna” (fizysorpcja) i „adsorpcja chemiczna” (chemisorpcja), zaczęto używać określeń adsorpcja „odwracalna” i „nieodwracalna”.
Stan adsorpcji
Microtrac oferuje szeroką gamę aparatów do pomiaru adsorpcji gazu.
