Istnieje kilka metod wyrażania rozkładu wielkości porów. Każdy z nich ma inne znaczenie fizyczne. W przypadku poru cylindrycznego o promieniu r i długości L, pole powierzchni i objętość porów oblicza się z równań:
Wartości wyrażone przez następujące równania różniczkowe:
Każda z tych wartości ma znaczenie fizyczne. Poniższe wykresy są przykładami analizy BJH materiału odniesienia BAM-PM-103 otrzymanej z izotermy adsorpcji azotu.
Rozkłady różnią się od siebie, ale matematycznie rozkład długości ma większą wagę w mniejszych porach, a rozkład objętości ma większą wagę w większych porach. Zgodnie z konwencją adsorpcja gazu wykorzystuje rozkład powierzchniowy, a porozymetria rtęciowa wykorzystuje rozkład objętości. Różnica ta wynika z faktu, że adsorpcja gazu jest wykorzystywana do wyznaczania pola powierzchni, a porozymetria rtęciowa do wyznaczania objętości porów. Najnowsze oprogramowanie analityczne posiada funkcję przełączania tych rozkładów i istnieje możliwość ich wyboru w zależności od badań. Rozkład objętości jest odpowiedni do badania adsorbentu i określania zdolności adsorpcji podczas procesu adsorpcji.
Rozkład powierzchni jest przydatny do porównywania powierzchni miejsc aktywnych na katalizatorze lub podczas procesu reakcji. Rozkład długości natomiast nadaje się do określania głębokości porów.